جَرَتْ مَقَادِیُرَکَ یَا سَیِّدِی بِاِسَایَتِی وَ مَا یَکُونُ مِنِّی مِنْ سَرِیرَتِی وَ اِعْلَانِی. (علویه، ص: ۱۱۵, س:۳)
وَ اَنْتَ الْعالِمُ بِسِرّی وَ اِعْلانی. (سجادیه، ص: ۴۴۰, س:۱۴)
وَ اجْعَلْ سِرّی مَعْقُوداً عَلَی مُراقَبَتِکَ، وَ اِعْلانی مُوافِقاً لِطاعَتِکَ. (سجادیه، ص: ۴۴۰, س:۱۷)