اَسْتَغْفِرُکَ وَ اَتُوبُ اِلَیْکَ مِنْ مَظَالِمَ کَثِیرَةٍ لِعِبَادِکَ قِبَلِی یَا رَبِّ فَلَمْ اَسْتَطِعْ رَدَّهَا عَلَیْهِمْ وَ تَحْلِیلَهَا مِنْهُمْ اَوْ شَهِدُوا فَاسْتَحْیَیْتُ مِنِ اسْتِحْلَالِهِمْ وَ الطَّلَبِ اِلَیْهِمْ وَ اِعْلَامِهِمْ ذَلِکَ وَ اَنْتَ الْقَادِرُ عَلَی اَنْ تَسْتَوْهِبَنِی مِنْهُمْ وَ تُرْضِیَهُمْ عَنِّی کَیْفَ شِیْتَ وَ بِما شِیْتَ. (علویه، ص: ۱۶۰, س:۱۶)