اطعک

اِلَهِی رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ وَ لَمْ اُطِعْکَ، وَ لَوْ اَطَعْتُکَ لَکَفَیْتَنِی مَا قُمْتُ اِلَیْکَ فِیهِ قَبْلَ اَنْ اَقُومَ. (علویه، ص: ۴۰۵, س:۲)