اِلَهِی ارْحَمْنَا غُرَباءَ اِذَا تَضَمَّنَتْنَا بُطُونُ لُحُودِنَا، وَ غُمِّیَتْ بِاللِّبَنِ سُقُوفُ بُیُوتِنَا، وَ اُضْجِعْنَا مَسَاکِینَ عَلَی الْاِیمَانِ فِی قُبُورِنَا، وَ خُلِّفْنَا فُرَادَی فِی اَضْیَقِ الْمَضَاجِعِ. (علویه، ص: ۱۰۵, س:۱۱)