اشربی

فَنَادیهَا مِنْ تَحْتِهَا اَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً، وَ هُزِّی اِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیّاً، فَکُلِی وَ اشْرَبِی وَ قَرِّی عَیْناً. (رضویه، ص: ۵۲, س:۱۷)