فَقَدْ قَیَّدَتْنِی، وَ اشْتَهَرَتْ عُیُوبِی، وَ غَرَقَتْنِی خَطَایَایَ وَ اَسْلَمَتنِی نَفْسِی اِلَیْکَ، بَعْدَ مَا لَمْ اَجِدْ مَلْجَاً، وَ لَا مَنْجَا مِنْکَ اِلَّا اِلَیْکَ. (صادقیه، ص: ۴۸۲, س:۱۲)