اسمیته

ریشه: سمو (س.م.و)
۲ مورد یافت شد

أَسْمَیْتَهُ

وَ خَصَصْتَهُ بِالْکِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَیْهِ، وَ السَّبْعِ الْمَثانِی الْمُوحاةِ اِلَیْهِ، وَ اَسْمَیْتَهُ الْقُرْآنَ، وَ اَکْنَیْتَهُ الْفُرْقانَ الْعَظیمَ. (سجادیه، ص: ۳۱۰, س:۹)

فَخَصَصْتَهُ اَنْ جَعَلْتَهُ قَسَمَکَ حینَ اَسْمَیْتَهُ وَ قَرَنْتَ الْقُرْآنَ بِهِ. (سجادیه، ص: ۳۱۰, س:۱۶)