اسفه

ریشه: اسف (ا.س.ف)
۱ مورد یافت شد

أَسَفِهِ

وَ ارْزُقْنِی عِنْدَ حُضُورِ الْمَوْتِ رَوْحاً مِنْ رَحْمَتِکَ ... تَکْشِفُ عَنِّی بِهَا سُقْمَهُ وَ تَذْهَبُ عَنِّی بِهَا هَمَّهُ وَ حَسْرَتَهُ وَ تَعْصِمُنِی بِهَا مِنْ اَسَفِهِ وَ فِتَنِهِ، وَ تُجِیرُنِی بِهَا مِنْ شَرِّهِ وَ شَرِّ مَا یَحْضُرُ اَهْلَهُ. (فاطمیه، ص: ۵۱, س:۶)