اسفا

ریشه: اسف (ا.س.ف)
۲ مورد یافت شد

أَسَفَا

فَوا اَسَفا عَلَی ما اَحْصَی کِتابُکَ مِنْ عَمَلی الَّذی لَوْلا ما اَرْجُو مِنْ کَرَمِکَ وَ سَعَةِ رَحْمَتِکَ، وَ نَهْیِکَ اِیّایَ عَنِ الْقُنُوطِ، لَقَنَطْتُ عِنْدَ ما اَتَذَکَّرُها. (سجادیه، ص: ۲۲۴, س:۱۱)

فَوا اَسَفا مِنْ خَجْلَتی وَ افْتِضاحی، وَ وا لَهْفا مِنْ سُوءِ عَمَلی وَ اجْتِراحی. (سجادیه، ص: ۴۰۱, س:۱۶)