وَ اَعُوذُ بِکَ اَنْ تَحُولَ خَطِییَتِی وَ جُرْمِی وَ ظُلْمِی وَ اتِّبَاعِی هَوَایَ وَ اسْتِعْمَالِی شَهْوَتِی، دُونَ مَغْفِرَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ ثَوَابِکَ وَ نَایِلِکَ وَ بَرَکَاتِکَ، وَ وَعْدِکَ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ عَلَی نَفْسِکَ. (صادقیه، ص: ۱۹۸, س:۱۶)