اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ اِذْ ... جَعَلْتَنِی سَمِیعاً اَعِی مَا کَلَّفْتَنِی، بَصِیراً اَرَی قُدْرَتَکَ فِیمَا ظَهَرَ لِی، وَ اسْتَرْعَیْتَنِی، وَ اسْتَوْدَعْتَنِی قَلْباً یَشْهَدُ بِعَظَمَتِکَ، وَ لِسَاناً نَاطِقاً بِتَوْحِیدِکَ. (علویه، ص: ۲۴۲, س:۱۲)