استحیک

ریشه: حیی (ح.ی.ی)
۲ مورد یافت شد

أَسْتَحْیِکَ

بَارَزْتُکَ بِسَوْءَتِی، وَ بَاشَرْتُ الْخَطَایَا، وَ اَنْتَ تَرَانِی فِی سِرِّی مِنْهَا وَ عَلَانِیَتِی، وَ اَظْهَرْتُ لَکَ مَا اَخْفَیْتُ مِنَ النَّاسِ، فَاسْتَتَرْتُ مِنْ ذُنُوبِی وَ لَا یَرَوْنِی فَیَعِیبُونِی، اسْتِحْیَاءً مِنْهُمْ، وَ لَمْ اَسْتَحْیِکَ. (نبویه، ص: ۳۱۱, س:۱۴)

اَنَا یا رَبِّ الَّذی لَمْ اَسْتَحْیِکَ فِی الْخَلَاِ وَ لَمْ اُراقِبْکَ فِی الْمَلَاِ. (سجادیه، ص: ۲۲۳, س:۱۴)