اساور

ریشه: سور (س.و.ر)
کلمات: أَسَاوِرَ، أُسَاوِرُ
۲ مورد یافت شد

أَسَاوِرَ

اللَّهُمَّ وَ اسْقِنِی کَمَا سَقَیْتَهُمْ شَرَاباً طَهُوراً، وَ حُلَّنِی کَمَا حَلَّیْتَهُمْ اَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ، وَ ارْزُقْنِی کَمَا رَزَقْتَهُمْ سَعْیاً مَشْکُوراً. (علویه، ص: ۳۳۸, س:۲)

أُسَاوِرُ

اللَّهُمَّ بِکَ اُسَاوِرُ وَ بِکَ اُحَاوِلُ وَ بِکَ اَصُولُ، وَ بِکَ اَنْتَصِرُ وَ بِکَ اَمُوتُ وَ بِکَ اَحْیَا، اَسْلَمْتُ نَفْسِی اِلَیْکَ، وَ فَوَّضْتُ اَمْرِی اِلَیْکَ. (علویه، ص: ۲۲۱, س:۱۵)