فَاِنْ کَانَ فِی قَضَایِکَ النَّافِذِ اَنْ ... یَرْجِعَ عَنْ ظُلْمِی ... اَوْقِعْ ذَلِکَ فِی قَلْبِهِ ... قَبْلَ اِزَالَتِةِ نِعْمَتَکَ الَّتِی اَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ. (هادویه، ص: ۱۹۲, س:۱۴)