وَ وَفِّقْنی فیهِ لِلَیْلَةِ الْقَدْرِ عَلَی اَفْضَلِ حالٍ تُحِبُّ اَنْ یَکُونَ عَلَیْها اَحَدٌ مِنْ اَوْلِیایِکَ وَ اَرْضاها لَکَ، ثُمَّ اجْعَلْها لی خَیْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ. (سجادیه، ص: ۲۳۷, س:۱۰)
وَ وَفِّقْنی لِاَحَبِّ الْاُمُورِ اِلَیْکَ، وَ اَرْضاها لَدَیْکَ، وَ اَفْضَلِها عِنْدَکَ. (سجادیه، ص: ۲۶۳, س:۱۸)