ارضا

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا تُوَارِی عَنْهُ سَمَاءٌ سَمَاءً، وَ لَا اَرْضٌ اَرْضاً. (علویه، ص: ۵۰, س:۱۳)

یَا مَنْ لَا یُوَارِی مِنْهُ سَمَاءٌ سَمَاءً وَ لَا اَرْضٌ اَرْضاً وَ لَا بَحْرٌ مَا فِی قَعْرِهِ وَ لَا جَبَلٌ مَا فِی وَعْرِهِ تَعْلَمُ خَایِنَةَ الْاَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِی الصُّدُورُ وَ مَا اَظْلَمَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَ اَشْرَقَ عَلَیْهِ النَّهَارُ. (علویه، ص: ۲۳۲, س:۱۳)