اَعْجَبُ مِنْ ذَلِکَ اَنَاتُکَ عَنِّی وَ اِبْطَاوُکَ عَنْ مُعَاجَلَتِی، وَ لَیْسَ ذَلِکَ مِنْ کَرَمِی عَلَیْکَ، بَلْ تَاَنِّیاً مِنْکَ بِی، وَ تَفَضُّلاً مِنْکَ عَلَیَّ لِاَنْ اَرْتَدِعَ عَنْ خَطِییَتِی، وَ لِاَنَّ عَفْوَکَ اَحَبُّ اِلَیْکَ مِنْ عُقُوبَتِی. (علویه، ص: ۱۷۹, س:۹)
اِبْطاوُکَ عنْ مُعاجَلَتی ... تَفَضُّلاً مِنْکَ عَلَیَّ لِاَنْ اَرْتَدِعَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ الْمُسْخِطَةِ و اُقْلِعَ عَنْ سَیِّیاتِی الْمُخْلِقَةِ. (سجادیه، ص: ۱۰۱, س:۱۴)