وَ قُدْرَتُکَ یا سَیِّدی وَ رَبّی وَ خالِقی وَ مَوْلایَ وَ رازِقی عَلَی اِذْهابِ ما اَنَا فیهِ، کَقُدْرَتِکَ عَلَیَّ حَیْثُ ابْتَلَیْتَنی بِه. (سجادیه، ص: ۹۲, س:۱۲)