وَ ارْزُقْنِی عِنْدَ حُضُورِ الْمَوْتِ ... حَظّاً مِنْ رِضْوَانِکَ وَ بُشْریً مِنْ کَرَامَتِکَ قَبْلَ اَنْ تَتَوَفَّی نَفْسِی وَ تَقْبِضَ رُوحِی وَ تُسَلِّطَ مَلَکَ الْمَوْتِ عَلَی اِخْرَاجِ نَفْسِی، وَ بِبُشْریً مِنْکَ یَا رَبِّ، لَیْسَتْ مِنْ اَحَدٍ غَیْرِکَ. (فاطمیه، ص: ۵۰, س:۱۷)