وَ هَا اَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِیٌ اِلَیْکَ، بَاعِدْ بَیْنِی وَ بَیْنَ اَعْدَایِی، کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ اَعْدَایِی اِخْتَطِفْ اَبْصَارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِکَ وَ جَلَالِ مَجْدِکَ. (علویه، ص: ۱۳۶, س:۶)