اَسْکَنْتَنِی دَاراً قَدْ مُلِاَتْ مِنَ الْآفَاتِ، ثُمَّ قُلْتَ لِی: اِنْزَجِرْ، فَبِکَ اَنْزَجِرُ، وَ بِکَ اَعْتَصِمُ، وَ بِکَ اَسْتَجِیرُ، وَ بِکَ اَحْتَرِزُ، وَ اَسْتَوْفِقُکَ لِمَا یُرْضِیکَ. (علویه، ص: ۱۱۱, س:۱۱)
فَبِکَ اَعْتَصِمُ فَاعْصِمْنی، وَ بِکَ اَحْتَرِزُ مِنَ الذَّنْبِ فَاحْفَظْنی. (سجادیه، ص: ۴۲۵, س:۱۸)
وَ اَحْتَرِزُ بِسُلْطانِکَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطینِ. (سجادیه، ص: ۵۴۱, س:۸)
وَ اَحْتَرِزُ بِه مِنْ کُلِّ جَبّارٍ فاجِرٍ، وَ سُلْطانٍ جایرٍ، وَ عَدُوٍّ قاهِرٍ. (سجادیه، ص: ۵۴۷, س:۱۷)