فَهُما (والِدَیَّ) اَوْجَبُ حَقّاً عَلَیَّ، وَ اَقْدَمُ اِحْساناً اِلَیَّ، وَ اَعْظَمُ مِنَّةً لَدَیَّ مِنْ اَنْ اُقاصَّهُما بِعَدْلٍ اَوْ اُجازِیَهُما عَلَی مِثْلٍ. (سجادیه، ص: ۱۲۷, س:۸)