اِلَهِی اِنَّ ذُنُوبِی قَدْ اَخَافَتْنِی، وَ مَحَبَّتِی لَکَ قَدْ اَجَارَتْنِی، فَتَوَلَّ مِنْ اَمْرِی مَا اَنْتَ اَهْلُهُ، وَ عُدْ بِفَضْلِکَ عَلَی مَنْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ. (علویه، ص: ۱۰۹, س:۱۳)
اِلَهی اِنَّ ذُنُوبی قَدْ اَخافَتْنی، وَ مَحَبَّتی لَکَ قَدْ اَجارَتْنی، فَتَوَلَّ مِنْ اَمْری ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَ عُدْ بِفَضْلِکَ عَلَی عَبْدٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ. (سجادیه، ص: ۴۲۳, س:۹)