اتعداهما

اِلَهی وَ سَیِّدی اَنْتَ فَطَرْتَنی وَ ابْتَدَاْتَ خَلْقی لَا لِحاجَةٍ مِنْکَ اِلَیَّ بَلْ تَفَضُّلاً مِنْکَ عَلَیَّ، وَ قَدَّرْتَ لی اَجَلاً وَ رِزْقاً لَا اَتَعَدّاهُما، وَ لَا یَنْقُصُنی اَحَدٌ مِنْهُما شَیْیاً. (سجادیه، ص: ۳۰۹, س:۱۷)