وَیْلی کُلَّما طالَ عُمُری کَثُرَتْ خَطایایَ وَ لَمْ اَتُبْ، اَما آنَ لی اَنْ اَسْتَحیی مِنْ رَبّی. (سجادیه، ص: ۱۷۷, س:۱)