ابن الدعی

ضَرْبَ غُلَامٍ هَاشِمِیٍّ عَرَبِیٍّ، وَ اللَّهِ لَا یَحْکُمُ فِینَا ابْنُ الدَّعِیِّ. (مزار، ص: ۲۱۹, س:۶)