ابن احبایک

ریشه: بنو (ب.ن.و)
۱ مورد یافت شد

ابْنِ أَحِبّائِکَ

وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الرَّشیدِ الْقایِمِ بِاَمْرِکَ، النّاطِقِ بِحُکْمِکَ وَ حَقِّکَ، وَ حُجَّتِکَ عَلَی بَرِیَّتِکَ، وَ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ اَوْلِیایِکَ، وَ حَبیبِکَ وَ ابْنِ اَحِبّایِکَ. (سجادیه، ص: ۹۰, س:۸)