فَیا مَنْ لَهُ رِفْقٌ بِمَنْ یُعادیهِ، فَکَیْفَ بِمَنْ یَتَوَلّاهُ وَ یُناجیهِ؟! (سجادیه، ص: ۴۷۹, س:۵)
فَنَحْنُ مَوَالِیُّ عَلِیٍّ (ع)، وَ اَوْلِیَاوُهُ کَمَا اَمَرْتَ نُوَالِیهِ وَ نُعَادِی مَنْ یُعَادِیهِ، وَ نَبْرَاُ مِمَّنْ یَبْرَاُ مِنْهُ، وَ نُبْغِضُ مَنْ اَبْغَضَهُ، وَ نُحِبُّ مَنْ اَحَبَّهُ. (صادقیه، ص: ۵۰۰, س:۱۰)