وَ اخْصُصْنِی مِنْکَ بِمَغْفِرَةٍ لَا یُقَارِنُهَا شِقَاءٌ وَ سَعَادَةٍ لَا یُدَانِیهَا اَذیً، وَ اَلْهِمْنِی نُقَاکَ وَ مَحَبَّتَکَ، وَ جَنِّبْنِی مُوبِقَاتِ مَعْصِیَتِکَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِلنَّارِ عَلَیَّ سُلْطَاناً. (علویه، ص: ۴۲۲, س:۹)