اَللّهُمَّ اِنْ کُنْتُ عِنْدَکَ فی اُمِّ الْکِتابِ کَتَبْتَنی شَقِیّاً، فَاِنّی اَسْاَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ، وَ الْکِبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ الَّتی لَا یَتَعاظَمُها عَظیمٌ وَ لَا مُتَکَبِّرٌ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَجْعَلَنی سَعیداً. (سجادیه، ص: ۵۵۲, س:۱۷)