یبلغان

وَ لَکِنَّ جَزَعِی وَ هَلَعِی لَا یَبْلُغَانِ الصَّبْرَ عَلَی اَنَاتِکَ وَ انْتِظَارِ حِلْمِکَ. (کاظمیه، ص: ۱۲۴, س:۵)

اَتَیَقَّنُ اَنَّ لَکَ وَقْتاً تَاْخُذُ فِیهِ مِنْ الْغَاصِبِ لِلْمَغْصُوبِ ... وَ لَکِنْ جَزَعِی وَ هَلَعِی لَا یَبْلُغَانِ بِیَ الصَّبْرَ عَلَی اَنَاتِکَ وَ انْتِظَارِ حُکْمِکَ. (هادویه، ص: ۱۹۲, س:۴)