بِحَقِّ کُلِّ مُسَبِّحٍ وَ ذَاکِرٍ وَ مُصَلّیٍ وَ قَارِیٍ، وَ شَاهِدٍ وَ غَایِبٍ وَ غَرِیبٍ وَ کُلِّ حَاجٍّ وَ مُعْتَمِرٍ، مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثَی، فِیمَا مَضَی وَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی. (نبویه، ص: ۲۳۲, س:۴)