مخشی

فَیَا مَخْشِیَّ الْاِنْتِقَامِ. (صادقیه، ص: ۲۱۶, س:۷)

اِلَهِی اِنْ دَعَانِی اِلَی النَّارِ بِذَنْبِی مَخْشِیُّ عِقَابِکَ فَقَدْ نَادَانِی اِلَی الْجَنَّةِ بِالرَّجَاء حُسْنُ ثَوَابِکَ. (علویه، ص: ۱۰۰, س:۱۳)

اِلَهِی اِنْ دَعَانِی اِلَی النَّارِ مَخْشِیُّ عِقَابِکَ، فَقَدْ نَادَانِی اِلَی الْجَنَّةِ بِالرَّجَاءِ حُسْنُ ثَوَابِکَ. (علویه، ص: ۱۳۱, س:۹)

سَیِّدی اِنْ دَعانی اِلَی النّارِ مَخْشِیُّ عِقابِکَ، فَقَدْ دَعانی اِلَی الْجَنَّةِ مَرْجُوُّ ثَوابِکَ. (سجادیه، ص: ۴۵۰, س:۱۰)