وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ حاسِدٍ وَ باغٍ وَ نافِسٍ وَ طاغٍ وَ ظالِمٍ وَ مُتَعَدٍّ وَ جایِرٍ. (سجادیه، ص: ۳۶۴, س:۴)
اِنَّهُ (محمّد) ... قَدْ بَلَّغَ رِسَالاتِکَ غَیْرَ مُفَرِّطٍ فِیمَا اَمَرْتَ، وَ لَا مُجَاوِزٍ لِمَا نَهَیْتَ، وَ لَا مُقَصِّرٍ فِیمَا اَرَدْتَ، وَ لَا مُتَعَدٍّ لِمَا اَوْصَیْتَ. (صادقیه، ص: ۳۶۵, س:۸)