لوهبتها

اِلهَی لَوْ سَاَلْتَنِی حَسَنَاتِی لَوَهَبْتُهَا لَکَ مَعَ فَقْرِی اِلَیْهَا، وَ اَنَا عَبْدُکَ، فَکَیْفَ لَا تَهَبُ لِی سَیِّیَاتِی مَعَ غِنَاکَ عَنْهَا وَ اَنْتَ رَبٌّ؟ (علویه، ص: ۱۸۴, س:۷)

اِلَهی، لَوْ سَاَلْتَنی حَسَناتی لَوَهَبْتُها لَکَ مَعَ فَقْری اِلَیْها وَ اَنَا عَبْدٌ، فَکَیْفَ لَا تَهَبُ لی سَیِّیاتی مَعَ غِناکَ عَنْها وَ اَنْتَ رَبٌّ؟! (سجادیه، ص: ۴۹۶, س:۷)