وَ اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الْاَعْظَمِ الْاَعْظَمِ الْاَعْظَمِ وَ اَدْعُوکَ بِهِ لِذَنْبٍ لَا یَغْفِرُهُ غَیْرُکَ، وَ لِکَرْبٍ لَا یَکْشِفُهُ سِوَاکَ، وَ لِضُرٍّ لَا یَقْدِرُ عَلَی اِزَالَتِهِ عَنِّی اِلَّا اَنْتَ. (علویه، ص: ۳۶۱, س:۱۷)