اَبْکی لِخُروُجی مِنْ قَبْری عُرْیاناً ذَلیلاً، حامِلاً ثِقْلی عَلَی ظَهْری، اَنْظُرُ مَرَّةً عَنْ یَمینی، وَ مَرَّةً عَنْ شِمالی، اِذِ الْخَلایِقُ فی شَاْنٍ غَیْرِ شَاْنی، لِکُلِّ امْرِیٍ مِنْهُمْ یَوْمَیِذٍ شَاْنٌ یُغْنیهِ. (سجادیه، ص: ۲۲۶, س:۸)