اَمْرُکَ فیهِمْ نافِذٌ، وَ قَهْرُکَ بِنَواصیهِمْ آخِذٌ، تَجْتَبی مَنْ تَشاءُ فَتُدْنیهِ، وَ تَهْدی مَنْ اَنابَ اِلَیْکَ مِنْ مَعاصیکَ فَتُنْجیهِ، تَفَضُّلاً مِنْکَ بِجَسیمِ نِعْمَتِکَ، عَلَی مَنْ اَدْخَلْتَهُ فی سَعَةِ رَحْمَتِکَ. (سجادیه، ص: ۴۶۲, س:۱۳)