اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ وَ اَحْیَیْتَ جَمِیعَ خَلْقِکَ، بَعْدَ اَنْ کَانُوا اَمْوَاتاً بِذَلِکَ الْاسْمِ، اِذْ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ: کُنْتُمْ اَمْوَاتاً فَاَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ. (نبویه، ص: ۲۰۹, س:۳)