وَ اَبَثَّکَ مِنْ سِرِّه ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِه مِنْهُ خُضُوعاً، وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِه ما اَنْتَ اَحْصَی لَها خُشُوعاً. (سجادیه، ص: ۱۵۲, س:۱۴)