ظللت

سَیِّدی کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ ظَلَلْتُ لِاَنیقِ بَهْجَتِها لابِساً. (سجادیه، ص: ۴۴۷, س:۸)

وَ اِنْ یَکُنْ ما ظَلِلْتُ فیهِ، اَوْ بِتُّ فیهِ مِنْ هَذِهِ الْعافِیَةِ بَیْنَ یَدَیْ بَلاءٍ لَا یَنْقَطِعُ، وَ وِزْرٍ لَا یَرْتَفِعُ، فَقَدِّمْ لی ما اَخَّرْتَ، وَ اَخِّرْ عَنّی ما قَدَّمْتَ. (سجادیه، ص: ۱۰۶, س:۶)