اِلَهِی اِذَا ذَکَرْتُ رَحْمَتَکَ ضَحِکَتْ اِلَیْهَا وُجُوهُ وَسَایِلِی وَ اِذَا ذَکَرْتُ سَخَطَکَ بَکَتْ عَلَیْهَا عُیُونُ مَسَایِلِی. (علویه، ص: ۱۰۳, س:۱۵)
سَیِّدی اِذا ذَکَرْتُ رَحْمَتَکَ ضَحِکَتْ لَها عُیُونُ مَسایِلی وَ اِذا ذَکَرْتُ عُقُوبَتَکَ بَکَتْ لَهَا جُفُونَ وَسایِلی. (سجادیه، ص: ۴۵۲, س:۱۶)