ثُمَّ اِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ، مَنْ قَدْ عَرَفْتُمْ مُرُوءَتَهُ وَ عَقْلَهُ وَ صَلَاحَهُ وَ نِیَّتَهُ وَ فَضْلَهُ، وَ قَدْ اَحَبَّ شِرْکَتَکُمْ، وَ خَطَبَ کَرِیمَتَکُمْ فُلَانَةَ، وَ بَذَلَ لَهَا مِنَ الصَّدَاقِ کَذَا. (رضویه، ص: ۶۹, س:۱۰)
لِمُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ الْحِمْیَرِیّ ... نَسْاَلُ اللَّهَ بِمَسْاَلَتِهِ مَا اَمَّلَهُ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ عَاجِلٍ وَ آجِلِ، وَ اَنْ یُصْلِحَ لَهُ مِنْ اَمْرِ دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ مَا یَجِبُ صَلَاحَهُ، اِنَّهُ وَلِیٌّ قَدِیرٌ. (مهدویه، ص: ۳۳۷, س:۹)