صاحبی

ریشه: صحب (ص.ح.ب)
۱۴ مورد یافت شد

صَاحِبِی

دُعَاءُ یُوسُفَ (ع)؛ یَا صَاحِبِی فِی وَحْدَتِی. (نبویه، ص: ۳۸, س:۵)

یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی. (نبویه، ص: ۱۱۹, س:۳)

یَا صَاحِبِی عِنْدَ شِدَّتِی. (نبویه، ص: ۲۶۷, س:۴)

اللَّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتِی فِی کُلِّ اَمْرٍ، وَ عُدَّتِی فِی کُلِّ حَاجَةٍ، وَ صَاحِبِی فِی کُلِّ طَلِبَةٍ، وَ اُنْسِی فِی کُلِّ وَحْشَةٍ، وَ عِصْمَتِی عِنْدَ کُلِّ هَلَکَةٍ. (علویه، ص: ۴۶۶, س:۱۶)

یَا صَاحِبِی فِی وَحْدَتِی. (علویه، ص: ۴۷۴, س:۱)

وَ یَا صَاحِبِی فِی حَاجَتِی، وَ وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی. (علویه، ص: ۵۰۸, س:۱۳)

(فِی شَکْوَاهُ مِنْ قَوْمِهِ و ذَمِّ اَهْلِ الْکُوفَةِ): اللَّهُمَّ اِنِّی سَیِمْتُ الْحَیَاةَ بَیْنَ ظَهْرَانِیِّ هَوُلَاءِ الْقَوْمِ، وَ تَبَرَّمْتُ الْاَمَلَ، فَاَتِحْ لِی صَاحِبِی حَتَّی اَسْتَرِیحَ مِنْهُمْ، وَ یَسْتَرِیحُوا مِنِّی، وَ لَنْ یُفْلِحُوا بَعْدِی. (علویه، ص: ۵۵۲, س:۴)

یَا صَاحِبِی فِی وَحْدَتِی. (حسینیه، ص: ۱۳۶, س:۸)

وَ یَا صَاحِبِی عِنْدَ شِدَّتِی. (صادقیه، ص: ۲۰۱, س:۱۴)

وَ اَنْتَ صَاحِبِی فِی کُلِّ شِدَّةٍ دَخَلَتْ عَلَیَّ. (صادقیه، ص: ۲۲۱, س:۱۸)

یَا مُنْتَهَی الرَّغْبَةِ، وَ غِیَاثَ الْکُرْبَةِ، وَ وَلِیَّ النِّعْمَةِ، وَ صَاحِبِی فِی الشِّدَّةِ وَ رَحْمَانَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، اَنْتَ رَحْمَانِی. (صادقیه، ص: ۲۷۵, س:۴)

یَا صَاحِبِیَ الشَّفِیقَ. (کاظمیه، ص: ۲۶, س:۱۱)

یَا صَاحِبِی فِی شِدَّتِی، وَ یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی. (رضویه، ص: ۴۰, س:۱۴)

یَا صَاحِبِی فِی شِدَّتِی. (مهدویه، ص: ۳۰۰, س:۲)