شعرا

ریشه: شعر (ش.ع.ر)
۲ مورد یافت شد

شَعْراً

اللّهُمَّ طَیِّبْ ما طَهُرَ مِنّی، وَ طَهِّرْ ما طابَ مِنّی، وَ اَبْدِلْنی شَعْراً طاهِراً لَا یَعْصیکَ. (سجادیه، ص: ۶۰۶, س:۶)

اللَّهُمَّ اَبْدِلْنِی مَکَانَهُ شَعْراً لَا یَعْصِیکَ، تَجْعَلُهُ زِینَةً وَ وَقَاراً فِی الدُّنْیَا وَ نُوراً سَاطِعاً یَوْمَ الْقِیَامَةِ. (کاظمیه، ص: ۱۴۳, س:۸)