اِلَهِی فَمَنْ اَوْلَی مِنْکَ بِاَنْ یَکُونَ عَنْ حَرِیمِکَ دَافِعاً، وَ مَنْ اَجْدَرُ مِنْکَ اَنْ یَکُونَ عَنْ حِمَاکَ حَارِساً وَ مَانِعاً. (مهدویه، ص: ۲۸۴, س:۷)