خوله

وَ قُلْتَ: اِذا مَسَّ الْاِنْسانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنیباً اِلَیْهِ ثُمَّ اِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ مَا کَانَ یَدْعُو اِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ. (سجادیه، ص: ۸۱, س:۲)

وَ قُلْتَ عَزَّیْتَ وَ جَلَّیْتَ: وَ اِذا مَسَّ الْاِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنیباً اِلَیْهِ ثُمَّ اِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ ما کَانَ یَدْعُوا اِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ. (سجادیه، ص: ۵۹۹, س:۱۰)