اِلَهِی قَدْ غُیِّرَ عَقْلِی فِیمَا وَجِلْتُ مِنْ مُبَاشَرَةِ عِصْیَانِکَ، وَ بَقِیتُ حَیْرَاناً مُتَعَلِّقاً بِعَمُودِ عَفْوِکَ. (صادقیه، ص: ۴۸۲, س:۱۶)
اِلَهِی وَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی، وَ کَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسَی وَ اَصْبَحَ شَرِیداً طَرِیداً حَیْرَاناً مُتَحَیِّراً جَایِعاً خَایِفاً، حَاسِراً فِی الصَّحَارِی وَ الْبَرَارِی، اَحْرَقَهُ الْحَرُّ وَ الْبَرْدُ ... وَ اَنَا خِلْوٌ مِنْ ذَلِکَ کُلِّهِ. (کاظمیه، ص: ۶۹, س:۷)