حلاله

ریشه: حلل (ح.ل.ل)
کلمات: حَلَالَهُ، حَلَالِهِ
۲ مورد یافت شد

حَلَالَهُ

اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا نَتَّبِعُ حَلَالَهُ (القرآن) وَ نَجْتَنِبُ حَرَامَهُ، وَ نُقِیمُ حُدُودَهُ، وَ نُوَدِّی فَرَایِضَهُ. (صادقیه، ص: ۵۸۹, س:۱۴)

حَلَالِهِ

حَتَّی یَکُونَ (الْقُرْآن) لَنا فِی الْقِیامَةِ اِلَی رِضْوانِکَ وَ جِنانِکَ قایِداً، وَ لَنا فِی الدُّنْیا عَنْ سَخَطِکَ وَ تَعَدِّی حُدُودِکَ ذایِداً، وَ لِما عِنْدَکَ بِتَحْلیلِ حَلالِه وَ تَحْریمِ حَرامِه شاهِداً. (سجادیه، ص: ۱۹۷, س:۴)