حسناته

هَذَا مَقَامُ مَنْ حَسَنَاتُهُ نِعْمَةٌ مِنْکَ، وَ شُکْرُهُ ضَعِیفٌ، وَ ذَنْبُهُ عَظِیمٌ وَ لَیْسَ لِذَلِکَ اِلَّا دَفْعُکَ وَ رَحْمَتُکَ. (کاظمیه، ص: ۱۱۹, س:۷)

اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ وَ سَهِّلْ سَبِیلِی اِلَی حِیَازَةِ خَیْرَاتِهِ وَ لَا تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ. (نبویه، ص: ۴۴۱, س:۴)

تَفْعَلُ ذلِکَ (عَفْوِکَ) ... لِقِلَّةِ حَسَناتِه بَیْنَ سَیِّیاتِهِ، وَ ضَعْفِ حُجَجِهِ فی جَمیعِ تَبِعاتِهِ. (سجادیه، ص: ۱۸۹, س:۱۷)